Onder voorbehoud (waarschijnlijk van de bouwtechnische keuring en het rondkomen van de financiering) lijken twee ooievaars nu hun intrek te hebben genomen op de paal in Park Oog in Al. Na de eerste spotting van één ooievaar is er nu een stel dat regelmatig terugkomt.
Veel van onze vrijwilligers zijn duidelijk ook ooievaarspotters; zie hieronder de plaatjes die zij gisteren en vandaag als bewijs opstuurden… blijf sturen! Als ze weer weggaan, hebben we in ieder geval de foto’s nog!
Sinds afgelopen zaterdag ben ik vrijwilliger bij de hertenweide van Park Oog in Al. Mijn taak? Het verzorgen van de dieren: 18 hertjes, 5 pauwen en een stuk of 8 kippen. De duiven horen er officieel niet bij en de ooievaar die er zogezegd haar intrek zal nemen heb ik helaas nog niet gespot. Geeft niks, want met die herten, pauwen en kippen is het druk genoeg. Aangezien ik al meer dan een jaar geen studenten meer ‘live’ heb mogen ontmoeten, is deze groep nieuwsgierige wezens een welkome vervanging. Sterker nog: de dieren vertonen verrassend veel gelijkenissen met mijn studenten.
Om te beginnen zijn ze nergens te bekennen als je aankomt. Pas zodra ik het hek open maak en de weide (het klaslokaal) betreed, komen ze uit alle hoeken vlot aangelopen. Ten tweede zijn ze vooral geïnteresseerd in de opbrengst van de sessie en weinig in het proces. Als het voer (de cijfers) wordt uitgedeeld staan ze vooraan te trappelen en als het onvoldoende is, staan ze in een mum van tijd te kijken of er nog meer te halen valt. Ten derde kijken ze ook graag bij hun soortgenoten af of er nog wat te winnen valt. Wanneer ik de pauwen voer, zijn de herten er als de (spreekwoordelijke) kippen bij om hun neus in andermans zaken (eten) te steken.. En, niet onbelangrijk, ook de dieren zetten graag hun beste beentje voor als ze me zien: ik heb nog nooit zo vaak een pauw zijn veren op zien steken 😀
Gelukkig zijn er ook een paar verschillen. Naast de voor de hand liggende uiterlijke kenmerken, zoals de grootte van de oren, de kleur van de vacht en het aantal pootjes en tenen, zijn de dieren ook een stuk schuwer, ze mopperen niet (althans niet hoorbaar) en ze hoeven na afloop van de week geen evaluatie in te vullen. Het grootste verschil? De dieren eten uit mijn hand! Wie heeft er met zo’n bijbaan nog studenten nodig?!
Bezoek ook de blog van Vareska op https://blog.vareska.nl
 |
Het is bekend, Oog in Al is gewild. Berni Jansdam plaatste vorige week op Nextdoor een foto van een ‘s ochtends gearriveerde ooievaar die van het uitzicht vanaf de onlangs geplaatste paal kwam genieten. Inmiddels is hij (of zij) al meerdere malen bovenop de paal gespot, met name in de vroege ochtend.
De paal werd vorig jaar op 1 december op de dierenweide geplaatst. We hielden er eigenlijk rekening mee dat het wel een paar jaar zou kunnen duren voordat hij gevonden zou worden door een potentiële bewoner. Maar de overspannen woningmarkt zou zomaar eens voor een vroegere bezetting kunnen zorgen. Maar niet te vroeg juichen, het contract is nog niet getekend. Als het tot een match zou komen, dan is dat meestal voor langere tijd. Ooievaars zijn namelijk vooral trouw aan hun nest. Nog meer dan aan hun partner. Dat verklaart waarom sommige ooievaarspaartjes wel lang bij elkaar blijven. Voedsel vindt de ooievaar vooral op weilanden in de omgeving (buiten Utrecht), want als loopvogels zoeken ze vooral naar wormen en insecten. Mocht je de ooievaar ook zien zitten, schiet dan een plaatje en stuur deze naar info@parkooginal.nl!. Dan plaatsen we deze hierbij… |
Vannacht is één van de 4 kunstwerken in Park Oog in Al met een luide knal in brokken uiteen gevallen.
Het gaat om Staande Figuur van Paul van Crimpen.
 |
 |
| gisteren | vandaag |
Er is aangifte gedaan, melding gemaakt. Men is er mee bezig…
De ooievaarspaal is gisteren geplaatst. De heer en mevrouw Van Zetten van de Firma De Hoogenkamp uit Wageningen kwamen hem op de aangewezen plek op de dierenweide plaatsen met prettige hulp van Rob & Roy van de firma Eijkelboom.
Het is een paal van Douglashout van zo’n 9 meter die 1.5 meter in de grond werd gezet, FSC en PEFC gecertificeerd voor duurzaam bosbeheer.
Nu is het uiteraard wachten op de eerste bewoners. Begin van het voorjaar komen de oudere ooievaars terug van winterverblijf, daarna de jongere. Maar we geven ze een paar jaar de tijd om deze toplocatie te vinden…
