Wat willen we met het park? Dat wordt weergegeven in een document dat een aantal bewoners samenstelden als aanzet tot een verbeterplan van het park:
“Met dit document willen wij aangeven hoe wij de toekomst van het park zien. Kort samengevat: wij willen dat (de diversiteit van) het groen wordt versterkt, de hertenweide wordt behouden en verbeterd, en het park veiliger en schoner wordt. Uiteindelijk willen we dat het park de status krijgt die het verdient: een beschermd gemeentemonument.”
Lees hier het hele document.
Beste allen,
Ik vind het volgende even van belang om te melden:
http://www.utrecht.nl/CoRa/BGS/schriftelijke%20vragen/SV2011/SV%202011,%20nr%20123.pdf
Dat zijn schriftelijke vragen die ik bij Groep Kuijper/Groen Rechts Utrecht aangeboden heb, de partij waarvoor ik actief ben. En daar vind u ook de antwoorden op de vragen.
Wat mij zeer verbaasd heeft, is dat de gemeente aangeeft dat het hertenkamp helemaal niet hoeft te verdwijnen! Volgens mij is op de bijeenkomst (een tijd terug) wel gezegd dat vanwege financiële gronden het hertenkamp zou moeten verdwijnen van de gemeente, erg vreemd. Maar goed dat kan ik verkeerd verstaan hebben.
Ik ben helemaal ervoor dat het park verbeterd wordt, maar nog meer speelplaatsen voor kinderen vind ik niet nodig. Zoals ik in de schriftelijke vragen al naar voren heb laten komen vind ik dat er verschillende soorten parken zijn: – ‘pret’ parken & – ‘rust’ parken, Oog in Al behoort tot die laatste vind ik. Het groen en de rust kun je daar nog vinden, dat is in het Griftpark totaal anders.
De antwoorden van de gemeente op de andere vragen, zoals die over de Kanaalstraatbrug, zijn ook erg interessant vind ik zelf.
Mijn complimenten voor het document. De tekst die in het groene kader is geplaatst klinkt als een visie.
Ik sta achter de inhoud en als ik ergens mee kan helpen vertel het mij.
Ik woon al 29 jaar aan het park en heb veel zien veranderen.
Het is goed dat in een park gespeeld wordt of in de zon gelegen, kortom gebruikt wordt maar ik vind ook dat het huidige gebruik van het park wel aan het maximum is van wat een park, (lees: flora en fauna) kan verdragen zonder onherroepelijk beschadigd te worden.